Patrząc na genezę parafii Wietlin wskazać trzeba na fakt, że od początku nie była ona autonomiczną jednostką. Ludność bowiem nie posiadała własnego kościoła, choć nie znaczyło to, że była pozbawiona opieki duszpasterskiej. Przez wiele stuleci ludność wyznania rzymskokatolickiego przynależała administracyjnie do parafii w Laszkach. O tym, że Wietlin i Wysocko należały do parafii św. Łukasza Ewangelisty w Laszkach, świadczy dokument z 1895 roku, w którym biskup przemyski Łukasz Ostoja Solecki czyni parafię w Laszkach samodzielną jednostką administracyjną. Dokument ten wylicza również miejscowości wchodzące w skład parafii laszkowskiej m. in. Wietlin z dresing oraz Wysocko. Ludność tych miejscowości uczęszczała do kościoła parafialnego w Laszkach, który oddalony był od Wietlina 7 km i od Wysocka o 5 km. Zauważyć tu należy, że w pałacu w Wysocku znajdowała się kaplica filialna, ale korzystali z niej jedynie właściciele majątku Zamoyscy i ich domownicy. Taki stan rzeczy utrudniał miejscowej ludności korzystanie z posługi duszpasterskiej. Kaplice filialne w Wietlinie i Wysocku powstały dopiero w początkach XX wieku, które obsługiwali księża dojeżdżający z Laszek. W Wysocku powstała taka kaplica w roku 1907, natomiast w Wietlinie powstała kaplica p. w. Objawienia Najświętszej Maryi Panny w Lourdes dopiero w roku 1908. Wystawiona została ona dzięki staraniom ks. Ludwika Bikowskiego, dziekana z Laszek. Staraniom utworzenia oddzielnej parafii w Wietlinie przeszkodziła II wojna światowa. Dopiero po jej zakończeniu mieszkańcy wsi uzyskali własną parafię. Napływ Polaków jaki miał miejsce po wojnie znacznie zwiększył liczbę wiernych obrządku łacińskiego. Spowodowało to wydanie dnia 10 października 1947 roku przez Kurię biskupią w Przemyślu dekretu na mocy którego powstała w Wietlinie ekspozytura parafii z Laszek p. w. św. Mikołaja. Obejmowała ona wówczas następujące miejscowości: Wietlin, Wysocko oraz Surochów i Makowisko, które przynależały do parafii jarosławskiej. W obrębie powstałego wikariatu znajdowały się także Państwowy Ośrodek Rolniczy w Wietlinie II oraz Młodzieżowy Rolniczy Zespół Spółdzielczy tzw. Wietlin I. Taki stan był krótkotrwały, ponieważ 3 lutego 1948 roku Makowisko i Surochów zostały wyłączone z ekspozytury wietlińskiej. Jednocześnie parafia została włączona w skład nowo powstałego dekanatu Radymno. Kolejna zmiana administracyjna dokonała się w roku 1966 przez odłączenie od parafii Wietlina II, czyli tzw. „Górki”. Ostatecznie wikariat eksponowany w Wietlinie obejmował wsie: Wietlin, Wysocko i Wietlin I, czyli Młodzieżowy Rolniczy Zespół Spółdzielczy, Stację Nasienno-Szkółkarską oraz Dom Pomocy Społecznej, znajdujące się w Wysocku. Parafia nie zawsze nosiła wezwanie Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Początkowo za jej patrona obrano św. Mikołaja. W roku 1954 ks. Mieczysław Porębski zwrócił się do kurii o ustanowienie odpustu dnia 16 maja. Uczynił to na prośbę parafian, którzy za patrona obrali sobie św. Andrzeja Bobolę. Wezwanie św. Andrzeja Boboli zostało więc dołączone do pierwszego tytułu kościoła, który nie uległ zmianie. W ołtarzu głównym zawisł obraz patrona i przez wiele lat odpust obchodzony był dnia 16 maja. Trudno jest także określić kiedy przyjęto obecne wezwanie Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Według relacji ks. Józefa Kiełbowicza starania o zmianę wezwania podjął ks. Edward Delekta, proboszcza w Wietlinie od 1968 roku. Ksiądz Delekta odnajdując informacje na temat pierwotnego wezwania świątyni, która jako cerkiew unicka nosiła wezwanie Narodzenia NMP, wszczął kroki zmierzające do ponownego zatwierdzenia tego wezwania. Starania zakończyły się sukcesem już dwa lata od objęcia probostwa przez ks. Delektę, bo już w 1970 roku pojawia się w oficjalnych dokumentach właśnie to wezwanie. Także w tym roku został uroczyście wprowadzony do kościoła obraz Maryi Bogurodzicy, który zawisł w ołtarzu głównym. Można przypuszczać, że w tym czasie zostało zmienione wezwanie kościoła, które kościół nosi do dnia dzisiejszego. Odpust parafialny obchodzony zaś jest w pierwszą niedziele września.